Gelon
Gelon (jun. Γηλαι, lat. Gelae) — Straboni də jolə Plini syxanon gorə əvon cy iskiton ǧəbilonədən gyləj byən[1]. Gelon ce tolyšon əčdodon hisob bejdən[2].
Əsyl sərost bykə
Josef Wiesehöferi vytənomi gorə əvon midijə kobəsonədə žijə ǧəbilə byən[3]. Borovkova L. A. nyvoštəš be ki gelon cy ironi ǧəbilə alanon i gyləy ğysmət bin[4]. Suriyə filosof Bardesani žyğo cə gelon həxədə votəš be[5]:
Cəvon ženon məhsuli yštən gyrdə kardən və bə yštə takardemoni fik dodənin. Bəvon myzəmət kardəkəs ni ehanə əvon də yštə ğoləmi šəvi dəvondəbin. Cəvon merdon bə yštə ve cokə fik dodəbin, fərə olət takardəbin və ətyr bə yštə žədə bin. Əvon žyğo kardə bin boci gorə cəvon adət žyğo be. Gelon merdon neci və davepərəst bin.
Səvonon sərost bykə
- ↑ Onomastika i эpiqrafika srednevekovoй Vostoçnoй Evropı i Vizantii. — M.: RAN, 1993. — S. 204. — ISBN 5201004156.
- ↑ Alikberov A. K. K istoçnikam i istoriçeskim osnovaniяm koraniçeskoqo rasskaza o Йl'djudje, Ma'djudje i Zu-l-Karnaine // Ars Islamica: v çestь Stanislava Mixaйloviça Prozorova. — M.: Nauka, 2016. — S. 350. — ISBN 9785020397767.
- ↑ Josef Wiesehöfer: G(a)eli. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 4, Metzler, Stuttgart 1998, ISBN 3-476-01474-6, Sp. 732.
- ↑ Borovkova L. A. Narodı Sredneй Azii III-VI vekov (po drevnim kitaйskim i zapadnım istoçnikam). — Moskva: Ros. akad. nauk, İn-t vostokovedeniя, 2008. — S. 128. — 359 s. — ISBN 978-5-89282-304-3.
- ↑ Bardaisan. "Book of the Laws of Countries" Paragraph 40. p. 14-15.